Podsumowanie 13-tego miesiąca przespalam, więc dzisiaj będzie wspólnie z 14 - tym. A że straciłam przegląd co kiedy było, będzie mi łatwiej pisać ogólnie.
Antosia rozwija się i zmienia tak szybko, że aż sami nie możemy się nadziwić. Przede wszystkim okres niemowlęcy mamy już za sobą, a naszą codzienność wypełniają perypetie małej dziewczynki, która ma tyle siły i energii, że raczej nie da poleniuchowac...
Chodzi już elegancko, coraz lepiej również w butach, ale preferuje na boso, co w NZ jest normalne i stosowane również przez wielu dorosłych (nawet dziadki dali się namówić). Mam wrażenie, że ostatnio przeszła na szybsze tempo i cały czas biega. Uwielbiam słuchać tupania jej malutkich nóżek! Taki mały tuptuś :) który z chęcią próbuje wszelkiego rodzaju podłoże (dywan, trawa, piach, beton) oraz różne wzniesienia; górki, pagórki, najpierw do góry a później biegusiem w dół! A jaka frajda jest, kiedy mama albo tata złapią na dole... Albo ruchome schody, taki bajer zatrzyma nasze dziecię na troszeczkę dłużej ;)
Myszka pokochała samochód - przynajmniej raz dziennie, chce w nim malpkowac. Najpierw słychać głośne "brum brum", a potem marsz pod szafkę gdzie leżą kluczyki no i pod drzwi. A w samochodzie hulaj dusza na całego; do tego muza, tany tany i jest dobrze :)
W ostatnim czasie Antosia zrobiła się bardzo kumata. Jesteśmy normalnie w szoku jak dużo rzeczy rozumie i ile jest w stanie wykonać na naszą prośbę. Do tego sama co nieco powie. Łapie i powtarza (albo próbuje) różne słowa. Mówi: mama, tati, buti, Barti, babci, Kazik, dziadzia, trzi; oraz parę innych słówek po swojemu.
Lubi torebki, czapki, kapelusze, opaski, a nawet i okulary, które częściej nosi na głowie niż na nosku. Sama sobie założy i przygląda się w lustrze.
Co do jedzenia to nie mogę narzekać. Dziecko je ładnie i raczej nie wybrzydza. Próbuje jeść sama zarówno widelcem jak i łyżeczką. Kiedy jest głodna słychać głośne "mniam mniam".
Uwielbiam ją poprostu! ;)
Antosia rozwija się i zmienia tak szybko, że aż sami nie możemy się nadziwić. Przede wszystkim okres niemowlęcy mamy już za sobą, a naszą codzienność wypełniają perypetie małej dziewczynki, która ma tyle siły i energii, że raczej nie da poleniuchowac...
Chodzi już elegancko, coraz lepiej również w butach, ale preferuje na boso, co w NZ jest normalne i stosowane również przez wielu dorosłych (nawet dziadki dali się namówić). Mam wrażenie, że ostatnio przeszła na szybsze tempo i cały czas biega. Uwielbiam słuchać tupania jej malutkich nóżek! Taki mały tuptuś :) który z chęcią próbuje wszelkiego rodzaju podłoże (dywan, trawa, piach, beton) oraz różne wzniesienia; górki, pagórki, najpierw do góry a później biegusiem w dół! A jaka frajda jest, kiedy mama albo tata złapią na dole... Albo ruchome schody, taki bajer zatrzyma nasze dziecię na troszeczkę dłużej ;)
Myszka pokochała samochód - przynajmniej raz dziennie, chce w nim malpkowac. Najpierw słychać głośne "brum brum", a potem marsz pod szafkę gdzie leżą kluczyki no i pod drzwi. A w samochodzie hulaj dusza na całego; do tego muza, tany tany i jest dobrze :)
W ostatnim czasie Antosia zrobiła się bardzo kumata. Jesteśmy normalnie w szoku jak dużo rzeczy rozumie i ile jest w stanie wykonać na naszą prośbę. Do tego sama co nieco powie. Łapie i powtarza (albo próbuje) różne słowa. Mówi: mama, tati, buti, Barti, babci, Kazik, dziadzia, trzi; oraz parę innych słówek po swojemu.
Lubi torebki, czapki, kapelusze, opaski, a nawet i okulary, które częściej nosi na głowie niż na nosku. Sama sobie założy i przygląda się w lustrze.
Co do jedzenia to nie mogę narzekać. Dziecko je ładnie i raczej nie wybrzydza. Próbuje jeść sama zarówno widelcem jak i łyżeczką. Kiedy jest głodna słychać głośne "mniam mniam".
Uwielbiam ją poprostu! ;)
Jestem taka kochana...wszystko rozumiem ...potrafię pokazać jaka jestem już duuuuza! !! nasza kochana myszka. ..
OdpowiedzUsuń